Wybór odpowiednich rękawic roboczych zależy od znajomości norm określających ich parametry wytrzymałościowe. Poszczególne oznaczenia (np. EN 388) wskazują poziomy ochrony rękawic przed różnymi zagrożeniami mechanicznymi.
Klasyfikacja rękawic roboczych – co wyróżnia dobre rękawice ochronne?
Norma EN 388 to podstawowy standard europejski dla środków ochrony rąk przed urazami mechanicznymi. Zgodnie z tą normą każda certyfikowana rękawica otrzymuje kod składający się z czterech znaków umieszczony obok piktogramu tarczy. Cztery cyfry oznaczają kolejno poziomy odporności na:
ścieranie,
przecięcie,
rozdarcie,
przekłucie.
Im wyższa cyfra, tym lepsza ochrona. Odporność na ścieranie oznacza wytrzymałość materiału rękawicy na zużycie wskutek tarcia o szorstkie powierzchnie. Test polega na pocieraniu materiału rękawicy specjalnym papierem ściernym pod określonym naciskiem i liczeniu cykli do momentu przetarcia dziury. Poziom ochrony wyraża się cyfrą od 1 do 4 – poziom 1 oznacza najniższą trwałość, a 4 najwyższą. Wysoka odporność na ścieranie jest istotna przy pracach fizycznych z intensywnym tarciem, w budownictwie oraz przy przenoszeniu szorstkich materiałów.
Odporność na przecięcie określa, jak dobrze rękawica chroni przed przecięciem przez ostre narzędzia lub krawędzie. Test Coupe polega na tym, że obracające się ostrze noża przesuwa się po materiale rękawicy pod stałym naciskiem, a wynik wyrażony jest w skali od 1 do 5. Dla wytrzymałych materiałów przewidziano także test TDM (ISO 13997), który określa odporność na przecięcie przy użyciu większej siły – wynik oznaczany jest literami A-F (F to najwyższa odporność). Rękawice robocze o najwyższych poziomach tej ochrony (np. poziom 5 lub D-F) nazywane są rękawicami antyprzecięciowymi i są stosowane przy pracy z ostrymi elementami, np. blachą, szkłem.
Wytrzymałość na rozerwanie informuje, jak duża siła jest wymagana, żeby rozerwać materiał rękawicy. Badanie polega na rozciąganiu próbki materiału, a poziom odporności na rozdarcie oznaczony jest cyfrą od 1 do 4. Poziom 1 oznacza, że materiał można rozerwać bardzo łatwo, a poziom 4, że do zerwania potrzeba dużej siły. Wysoka odporność na rozdarcie jest ważna, np. dla rękawic używanych w pracach budowlanych i montażowych, gdzie istnieje ryzyko zahaczenia o wystające elementy lub szarpnięcia materiału – mocniejszy materiał rzadziej ulegnie rozdarciu w trakcie użytkowania.
Odporność na przekłucie określa odporność materiału rękawicy na przebicie ostrym, spiczastym przedmiotem, np. gwoździem. Test polega na wbijaniu standaryzowanego ostrego sztyftu w materiał i pomiarze siły potrzebnej do jego przebicia. Poziom ochrony wyraża się w skali od 1 do 4, przy czym poziom 4 oznacza najwyższą odporność. Ta cecha jest istotna w branżach, gdzie ręce narażone są na ukłucia i przekłucie, m.in. przy pracy z drutem kolczastym.
Dobór rękawic do rodzaju pracy
Znajomość powyższych parametrów pozwala świadomie dobrać rękawice do wykonywanej pracy. Należy dobrać rękawice tak, aby poziomy ochrony (np. na ścieranie, przecięcie, przekłucie) odpowiadały rodzajowi i skali zagrożeń w pracy.
Przykładowo do pracy z ostrymi krawędziami warto wybrać rękawice o wysokiej odporności na przecięcia, natomiast przy ciężkich pracach na chropowatych powierzchniach lepiej sprawdzą się modele o najwyższej wytrzymałości na ścieranie i rozdarcie. Dzięki oznaczeniom norm rękawice robocze można dopasować do wymagań stanowiska, co zapewnia bezpieczeństwo pracy.
